Selepas British kembali ke Tanah Melayu selepas Perang Dunia II, Malayan Union dibentuk. Walau bagaimanapun, Kesatuan ini telah ditemui dengan banyak pembangkang kerana kerangka perlembagaannya, yang dikatakan mengancam kedaulatan Melayu ke atas Tanah Melayu. Satu siri kongres Melayu telah diadakan, memuncak dalam pembentukan parti nasionalis, UMNO pada 10 Mei 1946 di Kongres Melayu Ketiga di Johor Bahru, dengan Datuk Onn Jaafar sebagai pemimpinnya. UMNO sangat menentang Malayan Union, tetapi pada mulanya tidak mencari kuasa politik. UMNO tidak mempunyai pilihan dengan terus memainkan peranan sokongannya kepada raja-raja British. British bekerjasama dengan pemimpin UMNO dan membantu mengalahkan pemberontakan komunis.[11]

Pada tahun 1949, selepas Malayan Union digantikan oleh Persekutuan Tanah Melayu yang separa-autonomi, UMNO beralih fokusnya kepada politik dan tadbir urus. Orang-orang Melayu mencari hak-hak kelahiran mereka sejak kerajaan Malaya tidak mengumumkan secara terbuka, menyebabkan situasi yang membingungkan. Walau bagaimanapun, pentingnya perjuangan UMNO nampaknya tidak berasaskan kaum. Kerana mereka juga berjuang untuk kaum lain apabila mereka berada di kemuncak negara.[12]

Pada tahun 1951, Onn Jaafar meninggalkan UMNO selepas gagal membuka keanggotaannya kepada orang-orang Melayu bukan Melayu untuk membentuk Parti Kemerdekaan Malaya (PKM).[13] Tunku Abdul Rahmanmenggantikan Dato' Onn sebagai Presiden UMNO. Pada tahun yang sama, Parti Radikal memenangi pilihan raya majlis perbandaran Malaya-George Town yang mendakwa enam daripada sembilan kerusi yang ada. Pada tahun berikutnya, cawangan UMNO Kuala Lumpur membentuk pakatan pilihan ad-hoc dan sementara dengan cawangan Selangor Persatuan Cina Malaysia (MCA) Selangor untuk mengelak bertanding kerusi yang sama dalam pilihan raya majlis perbandaran Kuala Lumpur.[14] UMNO dan MCA akhirnya membawa sembilan daripada dua belas kerusi, berhadapan dengan tamparan hebat kepada IMP. Selepas beberapa kejayaan lain dalam pilihan raya majlis tempatan, gabungan itu telah diformalkan sebagai "Perikatan" pada tahun 1954.[15]

Pada tahun 1954, pilihan raya negeri diadakan. Dalam pilihan raya ini, Perikatan memenangi 226 daripada 268 kerusi di seluruh negara. Pada tahun yang sama, Majlis Perundangan Persekutuan dibentuk, terdiri daripada 100 kerusi. 52 akan dipilih, dan selebihnya akan dilantik oleh Pesuruhjaya Tinggi British. Perikatan menuntut agar 60 daripada kerusi dipilih, tetapi walaupun Tunku terbang ke London untuk berunding, firma British yang dipegang. Pilihan raya untuk majlis itu diadakan pada tahun 1955, dan Perikatan yang kini diperluaskan untuk memasukkan Kongres India Tanah Melayu (MIC), mengeluarkan manifesto yang menyatakan matlamat mencapai kemerdekaan menjelang tahun 1959, yang memerlukan pendidikan sekolah rendah untuk semua kanak-kanak, melindungi hak-hak raja-raja Melayu sebagai raja-raja perlembagaan, mengakhiri kecemasan Komunis, dan mereformasi perkhidmatan awam melalui pengambilan lebih ramai orang Melayu berbanding dengan orang asing.[16][17]

Apabila keputusan itu dikeluarkan, ia muncul bahawa Perikatan telah memenangi 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan, dengan kerusi yang lain pergi ke PAS (Parti Islam Se-Malaya, sekumpulan Islamis yang berpecah dari UMNO). Tunku menjadi Ketua Menteri Tanah Melayu pertama.[18]

Sepanjang tempoh ini, Darurat Tanah Melayu telah berterusan. Tentera Pembebasan Rakyat Malaya (MRLA), yang disokong oleh Parti Komunis Malaya (MCP), melakukan tindakan keganasan seperti merobohkan ladang, mengganggu rangkaian pengangkutan dan komunikasi, menyerang balai polis, dan sebagainya. Matlamat mereka adalah akhir penjajahan di Tanah Melayu. British mengisytiharkan MCP, bersama beberapa kumpulan politik sayap kiri, menyalahi undang-undang pada tahun 1948. Pada tahun 1955, kerajaan Perikatan bersama-sama dengan Pesuruhjaya Tinggi British mengisytiharkan pengampunan bagi pemberontak komunis yang menyerah diri. Wakil dari kerajaan Perikatan juga bertemu dengan pemimpin MCP dalam usaha menyelesaikan konflik dengan aman, seperti manifesto mereka dalam pilihan raya yang dinyatakan. Chin Peng, Setiausaha Agung MCP, menegaskan MCP dibenarkan bertanding dalam pilihan raya dan diisytiharkan sebagai parti politik yang sah sebagai pra-syarat untuk meletakkan senjata. Walau bagaimanapun, Tunku menolak ini, menyebabkan kebuntuan.[19]

Pada tahun 1956, Tunku mengetuai sekumpulan perunding, yang terdiri daripada ahli-ahli politik Perikatan dan wakil-wakil pemerintah Melayu, ke London. Di sana, mereka mengadakan perjanjian dengan British untuk kemerdekaan. Tarikh kemerdekaan ditetapkan pada 31 Ogos 1957 dengan syarat sebuah suruhanjaya bebas ditubuhkan untuk merangka sebuah perlembagaan untuk negara. Kerajaan Perikatan juga dikehendaki untuk tidak merampas harta benda British dan asing lain di Tanah Melayu. Perjanjian pertahanan juga akan ditandatangani.[20]

Suruhanjaya Reid, yang diketuai oleh Lord William Reid, dibentuk untuk merangka perlembagaan. Walaupun konsep seperti federalisme dan monarki berperlembagaan, perlembagaan yang dicadangkan juga mengandungi peruntukan yang melindungi hak-hak istimewa bagi orang Melayu, seperti kuota kemasukan ke pendidikan tinggi dan perkhidmatan awam, dan menjadikan Islam agama rasmi persekutuan. Ia juga menjadikan Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi negara, walaupun hak untuk pendidikan vernakular dalam bahasa Cina dan Tamil akan dilindungi. Walaupun Tunku dan raja-raja Melayu telah meminta Suruhanjaya Reid untuk memastikan bahawa "dalam Malaya bebas semua warganegara harus diberi hak, keistimewaan dan peluang yang sama dan tidak boleh diskriminasi atas alasan kaum dan kepercayaan," keistimewaan Melayu, yang ramai di dalam UMNO disokong, sebagaimana yang dikehendaki oleh Suruhanjaya Reid sebagai satu bentuk tindakan afirmatif yang akhirnya akan dihentikan. Langkah-langkah ini dimasukkan sebagai Perkara 3, 152 dan 153 Perlembagaan.[21][22] Seperti yang dijangka, kemerdekaan diisytiharkan oleh Stadium Tunku di Merdeka pada 31 Ogos 1957, menandakan peralihan ke era baru politik Malaya dan Malaysia.

Zaman Dato Onn زمان داتوء عون

Satu perhimpunan besar-besaran yang dikenali sebagai Kongres Melayu Se-Malaya pertama telah diatur oleh Persatuan Melayu Selangor di Kelab Sultan Sulaiman, Kampung Baharu, Kuala Lumpur pada 1 hingga 4 Mac 1946 dan seramai 41 Pertubuhan-pertubuhan Melayu telah menghantar wakil masing-masing.[23]

Dato Onn bin Jaafar daripada Persatuan Melayu Johor telah dipilih sebagai Pengerusi Kongres. Hampir semua wakil pertubuhan telah berucap termasuk dua orang wakil kanak-kanak.[24][25]

Tiga usul telah diluluskan oleh Kongres seperti berikut:

• Menubuhkan Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu;
• Membantah pertubuhan Malayan Union; dan
• Mengadakan Derma Pelajaran Kebangsaan Melayu sahaja.

Satu jawatankuasa yang terdiri dari Dato Onn Jaafar, Dato Panglima Bukit Gantang, Dato Nik Ahmad Kamil, Dato Hamzah Abdullah dan Encik Zainal Abidin Ahmad (Za'aba) telah dipilih untuk menyediakan draf piagam atau Perlembagaan UMNO untuk dibentangkan dan diterima oleh Kongres Melayu Se-Malaya kelak.[26][27]

Walaupun ada bantahan yang hebat daripada kaum Melayu, Kerajaan British tetap meneruskan rancangan mereka dan pada 1 April 1946 menubuhkan Malayan Union. Orang-orang Melayu dan pertubuhan-pertubuhan Melayu terus membangkang dan tidak memberi sebarang sokongan terhadap Malayan Union. Pada 11 Mei 1946, Kongres Melayu Se-Malaya ketiga dan perhimpunan agung pertama Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu atau PEKEMBAR (UMNO) berlangsung di Istana Besar Johor Bahru dan Perlembagaan UMNO telah diterima dan diluluskan oleh para peserta. UMNO pun lahirlah secara rasmi.[28]

Dato Onn mencadangkan bahawa keahlian parti dibuka kepada semua penduduk Tanah Melayu, tanpa mengira kaum, dan nama UMNO ditukarkan menjadi "Pertubuhan Kebangsaan Penduduk Tanah Melayu Bersatu". Disebabkan cadangan itu ditentang, Dato Onn meletakkan jawatan sebagai presiden UMNO apabila persidangan Majlis Mesyuarat Agung Keenam diadakan pada 25 - 26 Ogos 1951. Dato Onn kemudian menubuhkan Parti Kemerdekaan Malaya (IMP) pada 26 Ogos 1951.[29]

Zaman Tunku Abdul Rahman زمان تونكو عبدالرحمن

Pada 1951, Tunku Abdul Rahman dilantik sebagai Presiden UMNO kedua. Atas persepakatan di antara UMNO, MCA dan MIC mengadakan mesyuarat kerajaan British di London, kemerdekaan Tanah Melayu tercapai. Beliau meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri dan Presiden UMNO pada 1971 dan digantikan oleh timbalannya, Datuk Abdul Razak Hussein.

Zaman Tun Abdul Razak زمان تون عبدالرازق

Pada tahun 1971, Tun Abdul Razak mengumumkan Dasar Ekonomi Baru yang bertujuan membantu orang Melayu. Dasar ini menyasarkan pegangan ekonomi orang Melayu sebanyak 30% menjelang 1990 namun gagal.

Zaman Tun Hussein Onn زمان تون حسين عون

Pada Januari 1976, Hussein Onn dilantik menjadi Presiden UMNO dan Perdana Menteri Malaysia yang ketiga selepas kematian Tun Abdul Razak. Pada 20 April 1981, beliau melancarkan Skim Amanah Saham Nasional yang merupakan satu dana amanah bumiputera yang bertujuan untuk meningkatkan ekuiti bumiputera dalam ekonomi negara.

Zaman Tun Dr. Mahathir Mohamad زمان تون دوكتور محضير محمد

UMNO telah diharamkan oleh mahkamah pada 4 Februari 1988 selepas berlakunya krisis kepimpinan UMNO pada 1987 yang menyaksikan Tengku Razaleigh Hamzah telah bertanding jawatan Presiden UMNO namun kalah dengan perbezaan undi yang kecil. Dr Mahathir telah mendaftar satu pertubuhan baru dengan nama UMNO Baru pada 13 Februari 1988. Kemudiannya, Tengku Razaleigh telah menubuhkan parti serpihan UMNO, Semangat 46 selain berlakunya Krisis Perlembagaan Malaysia 1988.

Pada 1999, Dr Mahathir Mohamad menyingkir Datuk Seri Anwar Ibrahim dari jawatan Timbalan Perdana Menteri Malaysia pada 1998 dan kemudian dari Timbalan Presiden UMNO serta keahlian dalam UMNO. Parti Keadilan Nasional, kini Parti Keadilan Rakyat ditubuhkan selepas gelombang Reformasi Datuk Seri Anwar Ibrahim yang seterusnya menjadi pesaing sengit UMNO, dalam Pilihanraya Umum 2008 yang lepas.

Zaman Tun Abdullah Ahmad Badawi زمان تون عبدالله احمد بادوي

Pada tahun 2003, Tun Dr Mahathir menyerahkan jawatan Presiden UMNO kepada Tun Abdullah Ahmad Badawi. Pada 2004, UMNO dan Barisan Nasional mencapai kemenangan kerusi tertinggi dalam sejarah pilihan raya di Malaysia dengan mendapat 198 daripada 219 kerusi atau 90.41% kerusi. Namun pada 2008, UMNO dan Barisan Nasional mengalami kemerosotan undi sehingga menyebabkan Pakatan Rakyat menguasai 4 negeri di Semenanjung Malaysia (Kedah, Pulau Pinang, Perak, dan Kedah) selain PAS mengekalkan Kelantan.

Zaman Najib Razak زمان نجيب رازق

2010 menjadi dimensi baru bagi UMNO Malaysia, yang akan memulakan tahun baru dengan pelancaran program UMNO Juara Rakyat. Program ini telah dilancarkan oleh Perdana Menteri merangkap Presiden UMNO, YAB Datuk Seri Mohd Najib Tun Haji Abd Razak. Sesungguhnya program ini merujuk kepada hasrat UMNO untuk menjuarai kehidupan rakyat, menjuarai pembelaan rakyat, menjadi johan dalam membangun rakyat dan sentiasa berada di barisan hadapan untuk rakyat. Menerusi program ini juga akan meletakkan UMNO berada nombor satu di hati rakyat dengan rakyat juga sentiasa berada di tempat utama dalam perjuangan UMNO. Malah jika berlaku malapetaka maka UMNO yang pertama akan datang membantu dan konsep ‘juara’ itu sendiri akan meletakkan pemimpin bekerja dengan lebih keras agar menjadi nombor satu.

Mendahulukan Rakyat Model Transformasi UMNO[30]

Presiden UMNO, Datuk Seri Najib Tun Razak pada hari terakhir Perhimpunan Agung UMNO Ke-61 telah menggariskan tujuh elemen bertema Mendahulukan Rakyat sebagai asas pengisian dalam Model Transformasi UMNO untuk persiapan menghadapi Pilihan Raya Umum Ke-13 serta memastikan kuasa orang Melayu terus dipertahankan.

Tujuh Elemen penting tersebut ialah:

• Perlunya mengamalkan sikap mementingkan pasukan dan bukan kumpulan sendiri.
• Ahli dan pemimpin UMNO pada semua peringkat mesti menentukan maruah dan kepentingan parti lebih besar daripada kepentingan diri.
• Ahli dan pemimpin UMNO perlu memenangi pemikiran, hati dan jiwa rakyat supaya parti dilihat inklusif.
• Mahir teknologi dengan menguasai media baru, terutama laman sosial seperti Facebook dan Twitter.
• Memberi tumpuan kepada empat juta pengundi baru menjelang pilihan raya umum akan datang.
• UMNO mesti menuju sifar masalah, termasuk mengelakkan pertelagahan pada peringkat bahagian; dan
• Amalan mendahulukan rakyat dalam sebarang tindakan.

Peranan UMNO Merubah Orang Melayu

Presiden Parti juga menekankan peranan UMNO sebagai parti unggul orang Melayu. Antara peranan UMNO adalah seperti berikut:

• Komited untuk melakukan bukan saja apa yang terbaik, tetapi apa yang betul demi rumpun Melayu.
• Merubah orang Melayu daripada bangsa tidak berkesedaran politik sebelum Perang Dunia Kedua kepada bangsa yang mampu merebut kemerdekaan dengan siasah hujung lidah menundukkan kuasa besar dunia iaitu British.
• Menggerakkan kesedaran nasionalisme, semangat patriotisme dan demokrasi politik.
• Kepemimpinan Umno berjaya menjadi teraju ulung mentransformasikan Malaysia dengan pantas seperti dikecapi hari ini.